Табу и ограничения в БДСМ

Прынятыя ў БДСМ нормы ўзаемадзеяння - ваўкалак і бяспека - прадугледжваюць магчымасць для ніжняга вызначыць табу і абмежаванні. Гэта дагаворныя згоды партнёраў (па БДСМ-экшане або пастаянных адносінах), якія ўстанаўліваюць для Верхняга мяжы магчымых уздзеянняў на ніжняга. Пры гэтым адрозніваюць табу - пастаянныя забароні, якія не могуць быць знятыя, і абмежаванні - забароні, якія дзейнічаюць часова або з пэўнымі партнёрамі. Аднак на практыцы гэтыя паняцці не заўсёды строга адрозніваюцца. Недапушчальнасць уздзеянняў, уключаных у табу, звычайна абумоўлена наяўнасцю ў ніжняга медыцынскіх супраціўпаказанняў для пэўных практык, розных фобіяў або маральных прынцыпаў ніжняга. Адпаведна, парушэнне табу можа прычыніць серыёзную фізічную ці псіхалагічную траўму. Абмежаванні, у адрозненне ад табу, дазваляюць магчымасць зняцця іх у будучыні - па меры ўзросту даверу да партнёра або знаёмства з раней неадамаванай практыкай. Важна ўзяць два прынцыповыя моманты: - Табу і абмежаванні ўстанаўліваюцца самім ніжнім, імі не патрабуецца папярэдняе дазволу. Верхні застаецца цільным прыняць ніжняга і сустрэцца з іх, ці адмовіцца ад тэматычнага ўзаемадзеяння з гэтым ніжнім. Зразумела, Верхні можа цікавіцца прычынамі іх паяўлення, альбо паведамляць ніжнім пра нейкія непрыемныя факты, аднак права ўстанаўлення меж дапусцімага застаецца за ніжнім. - Зняцце абмежаванняў праводзіцца па жаданні ніжняга. Калі ніжні хоча даследаваць свае магчымасці або перастае цягнуцься да некаторых рэчаў па меры ўзросту даверу да Верхняга, ён можа папрасіць аб уздзеяннях, якія раней ўваходзілі ў лік забароненых. Роля Верхняга ў гэтым працэсе (звычайна называецца "зняцце табу", што не цалкам правільна) заключаецца толькі ў фарміраванні даверу і інфармаванні.