Садамазахізм

Садомазахізм - гэта перавага чалавекам такіх форм сэксуальнай актыўнасці, якія ўключаюць у сябе боль і пагарду, а таксама адчуванне залежнасці ад партнёра. Медыцына адносіць садомазахізм да ліку расстройстваў сэксуальных пераваг, інакш кажучы, сэксуальных дэвіяцый. Пераклад з лацінскай слова дэвіяцыя азначае адхіленне. Садомазахізм можа паявіцца ў розных формах (у асаблівасці, гэта можа быць асобна садызм або мазахізм), і камбінавацца з іншымі дэвіяцыямі: напрыклад, фэтышызмам, эксгібіцыянізмам і шмат чым іншым. Садомазахізм, калі ён не прыводзіць да сацыяльнай дэзадаптацыі, не з'яўляецца хваробай, гэта значыць, не патрабуе лячэння. Для сацыялізацыі садомазахістаў і паўстала субкультура БДСМ. Апрадэленьне Міжнароднай класіфікацыі хвароб МКБ-10. "Садомазахізм (F65.5): Сэксуальная прагненне да дзеянняў, якія звязаны з прычыненнем болю або вызываннем пагарды і залежнасці. Калі індывідуум прадпачыта быць аб'ектам такой стымуляцыі, гаворым пра мазахізм, калі выконвацелем яе, то пра садызм. Часта індывідуум дасягае сэксуальнага збуджэння і ад садыстскіх, і ад мазахістскіх дзеянняў." Такім чынам, паняцце садомазахізму ўключае ў сябе ўсе тры кампаненты: боль, ўлада, пагарда, пры неабходнасці для сэксуальнага задавальнення любога з трох гавораць пра садомазахізм. Трэба заўважыць, што большасць сучасных даследчыкаў лічыць, што боль (фізічная або маральная) з'яўляецца толькі інструментам і сымбалам улады, і спосабам перадаць кантроль або адчуць яго. Хоць многія мазахісты адрачаюць важнасць для сябе падпарадку і настойваюць на тым, што ім важна "чыстая боль", такія стверджанні апрарваюцца тымі фактамі, што селф (самастойнае прычыненне болю) не можа замяніць для іх практыкі з садыстам. Элементы садомазахізму ў гульнявай форме. Перыядычна элементы садомазахістскіх практык выкарыстоўваюць шматлікія "звычайныя" пары. Такое выкарыстанне садо-мазо стымуляцыі для павышэння ўзроўню сэксуальнага збуджэння сама па сабе не з'яўляецца прызнакам дэвіяцыі, і асновай для пастаноўкі дыягнозу. Про садомазахізм гавораць толькі тады, калі садомазахістская актыўнасць становіцца найбольш значнай (або адной) складнай часткай сэксуальнай стымуляцыі і неабходная для сэксуальнага задавальнення. Для так званых "гульнявікаў" садомазахістскія практыкі - прэлюдыя да сэксу, для садомазахістаў - сам сэкс.