РЭГІСТРАЦЫЯ

Шчасце


Штурханьне - гэта практыка ў BDSM, на працягу якой ніжні бачыць штурханьне. Штурханьне выкарыстоўваецца за межамі BDSM як сексуальная практыка, якая павялічвае сапраўдны і надае вам задавальненне. Механізм уплыву. Штурханьне вызывае рэфлектарную кампрэсію перыферыйных сасудаў скуры; зь ім тэмпература канечнасьцяў (на некалькі дзясятых градуса) а таксама іх аб'ём зьняшчаюцца. Гэта аб'ясняе зьбеланеньне скуры ў месцы штурханьня, але ёсьць сільнае павелічэнне крывянога ціску ў соннай арцэрыі, у сасудах галавы і мозгу, дзе кроў выдыхаецца з абласьцей, паддадзенымі штурханьню. Твар зачырване, пульс і дыханьне паскарэняюцца. Існуюць два віды штурханьня - кнізмезіс, які вынікае з лёгкага дотыку, і гаргалезіс, ад грубыяшых уплываў на самыя чуццёвыя месцы тела, схільныя да штурханьня. Другі від штурханьня таксама супрацоўнічае агульнаму ўзбуджэнню, смеху і рэфлектарным некантралёвым рухам. Пасля даўгага штурханьня ў форме гаргалезіса адбываецца злам, і часта сінкопа, якая можа супрацоўнічаць эфектам, паблізімым да падпрастора. Даўгі час штурханьне выкарыстоўвалася як сродак пытаньня, а таксама для казняў, пры якіх даўгае штурханьне прыводзіла да смерці. Таму, незважаючы на сваю здавальнюю нешкоднасьць, штурханьне адносяцца да экстремальных практык. Гэта не павінна прымяняцца да людзей з якімі-небудзь сасуды. Паталагічная фобія штурханьня (птеронофобія) таксама цалкам адмяняе гэтую практыку. У справядлівасці, варта заўважыць, што штурханьне таксама выкарыстоўваецца як тэрапевтычная практыка пры розных хваробах. Тэрміналогія штурханьня. Любіцелі штурханьня маюць сваю ўласную тэрміналогію. Так, той, хто штурхае, - называецца штурхальнікам, а ніжні, які штурхаюць, - тыклі (мужчыну часам называюць тыкл). Следвае заўважыць, што штурхальнікі (таксама як і прадстаўнікі многіх іншых субкультур) таксама называюць сваё хобі Прадметам. Метадыка штурханьня. Штурханьне робіцца рукаў, пяром (для гэтага ёсьць спецыяльныя пяро), валасамі, нагамі (штурханьне можа быць паўторана з фетышам на ногі) і рознымі прадметамі. Асноўныя зоны для штурханьня - ногі, падпазьдзярэкце, груддзя, жывот, шыя, твар, вуха - звычайна штурхаецца пяром і г. д. Розныя людзі могуць быць чулівымі да штурханьня ў розных зонах, і штурханьне розных частак цела вызывае розную рэакцыю. Залежыць ці тыклі фіксіруецца ад ступені даверу і разумення. Першыя сеансы штурханьня лепш праводзіць без фіксацыі. Ёсьць некалькі паз, у якіх магчымае пашкоджаньне штурхальніка ад некантралёвых рухаў тыклі. У якасці фіксацыі пры штурханьні выкарыстоўваюцца нястандартныя для BDSM інструменты - напрыклад, кавёр, які пакідае ногі вольнымі. Латэксныя касцюмы таксама выкарыстоўваюцца. Штурханьне за межамі супольнасьці BDSM. Існуе цэлая субкультура вакол штурханьня, і яна толькі часткова перакрываецца з тэматычнай супольнасьцю, дзе штурханьне - толькі адна з многіх практык аднай з тэм. Існуюць (у тым ліку і ў Беларусі) клубы для любіцеляў штурханьня, спецыяльныя вэб-сайты, праводзяцца зустрэчы. Быў распрацаваны код штурхальніка, які, у канчатковым рахунку, скорачаецца да тых жа нормаў дабраўлічы, разумнасьці і бяспекі, што і ў BDSM. Выкарыстаньне слова безпекі таксама прадугледжваецца.